Once Upon A World...

Ήταν μια φορά και έναν καιρό, ένα κόσμος μαγικός. Αυτός ο κόσμος ήταν γεμάτος από ανθρώπους, από νεράιδες και από ζώα που μιλάνε. Το αγαπημένο μου ζώο ήταν η κυρία Καμήλο, η καμηλοπάρδαλη που έμενα στο διπλανό μας σπίτι. Είχε πολύ πλάκα και της άρεσε να χορεύει, αν και δεν τα πηγαίνει καλά *μην της το πείτε, είναι μυστικό*. Όλοι είνια χαρούμενη σε αυτόν τον κόσμο και οι γονείς σου σε αφήνουν να κάνεις πολλά πράγματα χωρίς να φοβούντε, σε αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχει φόβος, γιατί είναι μαγικός.

Έζω και μια φύλακα νεράιδα την οποία την λένε Τρίνα, είναι πολύ γλυκιά. Με βοηθάει και μερικές φορές πετάμε μαζί και φτάνουμε στον ουρανό, πιάνουμε ένα αστέρι και το κάνουμε δώρο στην μαμά και στον μπαμπά και αυτή χαίρονται πολύ, που βγαίνει λίγο νερό από τα μάτια τους, αν και δεν έχω καταλάβει ακόμα τι σημαίνει. Έχω και έναν φίλο! Τον κύριο Λούμπρο. Είναι σκύλος και παίζουμε πολύ μαζί. Τον αγαπάω και μ'αγαπάει. Μερικές φορές μοιραζόμαστε και τα μυστικά μας μεταξύ μας, βλέπετε ο κύριος Λούμπος είναι πολύ φλύαρος αλλά εγώ επειδή τον αγαπώ πολύ κάθομαι ακούω ο,τι λέει με ησυχία. Είχε πολλές περιπέτειες, όπως μια φορά που ένας πειρατής τον είχε πιάσει και αυτός τον νίκησε με ένα μπαλόνι! Τον θαυμάζω τον κύριο Λούμπρο! Θέλω να του μιάσω και να περάσω και εγώ τέτοιες περιπέτειες.

Απέναντι από το γλυκιένιο σπιτάκι μας -γιατί είναι φτιαγμένο από γλυκά, αλλά δεν παχαίνυον γιατί ο κόσμος είναι μαγικός- είναι και η φίλη μου η Λυδία που παίζουμε κάθε μέρα με τα παιχνιδάκια μας σητν μέση του δρόμου, αν και δεν υπάρχιε δρόμος, μιας και δεν έχουμε τα τουτουτς (αμάξια), ούτε αυτό ιντερνετ έχουμε, γι'αυτό άλλωστε όλοι είμαστε έξω και διασκεδάζουμε. Μα είναι τόσο ωραία! Η μαμά και ο μπαμπάς μου φέρνουν τζάμπα παιχνίδια, τα ανταλλάζουν με διάφορα πράγματα που δεν χρειάζονται! Του αγαπώ πολύ.

Ω, μα καλά! Ξέχασα να σας πω πως ονομάζεται αυτός ο κατπαληκτικός κόσμος! Ονομάζεται φαντασία και σας συστήνω να έρθετε μαζί μου να μείνετε! Δεν είναι δύσκολο να έρθετε, απλά πιστέψτε στα όνειρά σας και θα βρεθείτε εκεί κατευθείαν, θα γίνουμε και φίλοι και θα παίζουμε όλη μέρα! Εκεί τα όνειρά σας γίνονται πραγματικότητα.

~Η φαντασία μέσα από τα μάτια ενός μικρού παιδιού.

Σε έναν κρύο κόσμο γεννήθηκα, σε έναν κρύο κόσμο θα πεθάνω.

Lonely World...

Ναι ρε φίλε, νιώθω μόνη. Νιώθω πως κανείς δεν με θέλει και ο,τι όλοι με λυπούνται για αυτό και με κάνουν παρέα και μετά με βαριούνται και μου μιλάνε απότομα ή απλά με γράφουν. Δεν ξέρω γιατί το νιώθω αυτό, αλλά αυτόν τον καιρό είναι πολύ έντονο συναίσθημα.
Αυτό βέβαια που με εκνευρίζει περισσότερο είναι πως μετά με θυμούνται όλοι επειδή θέλουν χάρη ή έτσι το νιώθω απλά εγώ. Απλά ορισμένες φορές, επειδή είμαι πολύ ευαίσθητη σε θέματα φιλίας κλαίω, αυτοχτυπιέμαι και κάνω κι'άλλες τέτοιες μαλ*κίες.

Αυτός που με κάνει πάντα να συγκρατιέμαι χωρίς να ξεσπάσω εντελώς είναι η κολλητή μου, πάντα με υποστηρίζει, πάντα έρχεται μαζί μου χωρίς να παραπονιέται και δεν μου ζητάει συχνά χάρες, γιατί αυτή είναι μία αληθινή φίλη και την αγαπώ πολύ. Την αγκαλιάζω την φιλάω γιατί πάντα με  βοηθάει. Δεν με βαριέται και ούτε θυμώνει ανεξαρτήτως αν είμαι σπαστικιά όπως είμαι πάντα ή θυμώνω μαζί της για ο,τι άκυρο και αν βρω.

Πάλι όμως, δεν μπορεί να καλύψει το κενό όλων αυτών που με γράφουν, μόλις φεύγει ξαναπέφτω στα πατώματα. Με κάνουν να νιώθω μόνη μου, με στεναχωρούν. Στα μηνύματα; ΧΑ μία στο τόσο μόνο ένα καλησπέρα και μόλις τους απαντάω πάλι με γράφουν. ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΤΙ ΚΑΚΟ. ΛΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΠΛΗΓΩΣΑ. Αν τις πλήγωσα χωρίς να το θέλω ΣΥΓΓΝΩΜΗ. Συγγνώμη αν έκανα κάτι κακό προσπαθώντας να σας φέρω κοντά μου, ή τέλος πάντων προσπαθώντας να κάνω παρέα με εσάς. ΣΥΓΓΝΏΜΗ.

The answer is YES.

Γι'αυτό και μου αφιερώνω αυτό το τραγούδι:

It's a day that I'll never miss

Such a lonely day

And it's mine

The most loneliest day of my life

Y.Γ παίζει να είναι η μεγαλύτερή μου και πιο ανοιχτή μου ανάρτηση.

Αφού επιτέλους έκανε ανάρτηση η Αλεξάνδρα γιατί ο λόγος που την πίεζα ήταν πως ήθελα να γράψω,     αυτά που θα γράψω θα είναι ακριβώς τα ίδια που έγραψα και στο άλλο μου blog που έκλεισα. Θα αρχίσω να σας μιλάω για τις αγάπες μου. Το TVD όμως θα το πω τελευταίο, γιατί μπορώ. Οπότε, λέω να ξεκινήσω από....τον Harry Potter. My magical crush.

Συγχαίρω αυτήν την θεά Τζ.Κ.Ρόουλινγκ για την φαντασία της. Εγώ, που λέτε πριν από 2 χρόνια τον Harry Potter τον μισούσα θανάσιμα, για έναν ανεξήγητο λόγο. Πραγματικά ήταν στις χειρότερες ταινίες μου ever χωρίς να τις έχω δει καν. Ώσπου, εμφανίστηκε μια καλή μου φίλη (Aliciaa<3) και με έβαλε στον σωστό δρόμο, μου έστειλε σε link το πρώτο βιβλίο. Ξεκίνησα να το διαβάζω και πραγματικά 'μαγεύτηκα' δεν ξέρω, συνέχιζα και συνέχιζα και συνέχιζα και το τελειώσα μέσα σε τρεις εβδομάδες. Στην συνέχεια έμαθα πως έδειχνε τις ταινίες στο Star και ξεκίνησα να τις βλέπω. Λάτρεψα τον: Harry Potter και το Κύπελλο της Φωτιάς, especially this scene:

Αγαπώ το Μπομπατόν και ο,τι έχει σχέση με αυτό! Back to Harry Potter now... μπορώ να πω πως ο Harry Potter με βοήθησε πολύ, γνωρίζοντας άτομα τα οποία στην συνέχεια έγιναν φίλοι μου, αν και δεν τους έχω δει από κοντά τους νιώθω σαν πραγματικούς μου φίλους.

Είμαι Potterhead and I'm fuckin' proud about it. Πάντα θα είμαι, γιατί πολλοί έζησαν με τον Harry Potter, σου μαθαίνει πολλά. Σε αλλάζει προς το καλύτερο και σε κάνει να πιστεύεις στην μαγεία!

Να πω βέβαια την αμαρτία μου, δεν έχω διαβάσει το έκτο βιβλίο του Harry Potter και ανυπομωνώ την ώρα και την στιγμή που θα το πιάσω στα ΄χερια μου, αν και ξέρω περίπου την υπόθεση. Σίγουρα όμως δεν θα βαρεθώ, γιατί αυτά τα βιβλία όπως προείπα σε μαγεύουν!

Επείδη όμως, δεν είμαι καλή στις μεγάλες αναρτήσεις λέω να κλείσω εδώ, με αυτήν την ατάκα:

Magic is Everywhere, so keep your wands up in the sky and keep dreaming!

Τέλος, να ξαναπώ, πως είναι ΕΝΤΕΛΩΣ copy-paste. :P

Γκχ,Γκχ Καλησπέρα σας! 

Ήρθα να εγκαινιάσω το καινούριο μας blog, μαζί με την φίλη μου την Αλεξάνδρα -Λοβ γιου μπιτς-. Το blog όπως καταλάβατε έχει σχέση με Vampires, αλλά όχι οποιαδήποτε Vampires! Τα The Vampire Diaries. Την πιο φαντασιτκοτέλεια σειρά με Vampires και όχι σαν αυτές τις ξεφτίλες τα Twilight. 

Νομίζω, πως μετά από μία παράγραφο ήρθε η ώρα να συστηθώ. Με λένε Δέσποινα, είμαι 13 χρονών και μένω στην Αθήνα. Ελπίζω (και ελπίζουμε) πως με αυτό το blog θα προσπαθήσουμε να σας κάνουμε να νιώσετε σαν το blog σας. Σε όσους αρέσουν τα TVD ακόμα καλύτερα, γιατί οι περισσότερες αναρτήσεις θα είναι για το TVD. Αγαπάμε και στηρίζουμε The Vampire Diaries. Ας μιλήσω λίγο για το τελευταίο επεισόδιο, μιας και δεν έχω κάτι άλλο να πω. 

Why Elena? WHY? Γιατί το έκανες αυτό; ΓΙΑΤΙ; Τον Stefan; Μα τον Stefan; Πραγματικά, απορώ με το γούστο σου. O Damon σου άξιζε, σε αγαπάει. ΑΣΕ που σε είχε γνωρίσει και πρώτη *κρααααιιι* τώρα αγαπητή μου, μιας και έγινες vampirακι θα τα θυμηθείς όλα και θα είμαστε μια και δυο και τρεις χαρές έτσι; *οχο*. Όπως καταλαβάτε, είμαι και πολύ Delena Fan οπότε συγγνώμη Stelentors αλλά θα υποστηρίζω Delena for a life! Περιμένω με ανυπομονησία τον τέταρτο κύκλο για να δεις κύριε Stefan τι εστι Delena. 

Μπορώ να πω πως για πρώτη ανάρτηση καλά τα κατάφερα, σε λίγο ελπίζω να αναρτήσει για να γνωριστεί και η Αλεξάνδρα! Αντίο και καλό βαμπιροαπόγευμα πλάσματα της νύχτας! :P -Τι λέω μεσημέριπροςαπογευμάτικα *φειςπαλμ*- Τεσπα, Au revoir!!!